Non-verbale sollicitatiesignalen

Carp | Loes Evers

Solliciteren & lichaamstaal

Schiet een potentiële werkgever tijdens een sollicitatie in een chronische slaapstand, dan kun je rustig fluiten naar die nieuwe carrière. Maak vaak zijn die non-verbale signalen minder helder. Kwestie van goed opletten dus. Carp* vertelt je hoe je dat doet.
 
 

Alarmfase 1: Hij draait z’n voeten weg

 
Als de voeten van de manager of P&O-er niet op jou als sollicitant zijn gericht, verkeert hij gegarandeerd in andere sferen. Dat zegt Mirjam Wiersma, eigenaar van ‘flirtcoachbedrijf’ Helemaal Jij en auteur van o.a. Zakelijk flirten. Tools voor een sprankelend en overtuigend gesprek. ‘Draai je eigen schoeisel maar eens 45 graden weg van de gesprekspartner tegenover je. Dat is lastig praten: je moet je bovenlijf van je voeten afdraaien om nog een beetje geïnteresseerd over te komen.’ Volgens Wiersma zijn vooral voeten die zich naar de dichtstbijzijnde uitgang richten reden voor paniek.
 
 

Alarmfase 2: Hij legt de pen op tafel

 
De manager die halverwege het gesprek zijn pen dwars op tafel tussen hem en de sollicitant in legt, schept afstand. Slecht teken, hij heeft zijn beslissing al genomen en dat betekent dat jij naar die gedroomde nieuwe baan kunt fluiten. Wiersma nuanceert wel: ‘Legt hij de pen een beetje rechts of links van de lijn die van het middelpunt van zijn hart naar het hart van de sollicitant loopt, dan blijft de ‘van hart tot hart’-lijn vrij en is er niets aan de hand.’
 
 

Alarmfase 3: Hij krabt niet mee

 
Personen wier gedachten op elkaar zijn afgestemd, nemen automatisch dezelfde houding aan. Krabt de een aan zijn oor, dan doet de ander mee. Leunt de een op zijn rechterarm, dan doet de ander dat ook. Stopt de sollicitatiecommissie dus met spiegelen of zijn ze er zelfs nooit mee begonnen, dan loopt het gesprek niet lekker. In zijn boek Manipuleren kun je leren en op zijn website Lichaamstaal.nl geeft Frank van Marwijk, directeur van Bodycom Lichaamstaalcommunicatie, meer informatie.
Alarmfase 4: Hij zakt lekker onderuit
Als de manager of P&O-er tijdens het gesprek achteruit gaat zitten, zijn armen over elkaar slaat of onderuit gezakt in zijn stoel zit, duidt dat volgens lichaamstaalexpert Van Marwijk vaak op een defensieve of onverschillige houding. Dat geldt overigens ook voor een gesprekspartner die praktisch géén handgebaren maakt.
 
 

Alarmfase 5: Hij lacht zo vriendelijk

 
Lacht iemand zijn sollicitant voortdurend vriendelijk toe, knikt hij instemmend en laat hij hem steeds volledig uitspreken, ook dan kun je er vanuit gaan dat de gesprekspartner weinig geboeid is door wat de sollicitant vertelt en beleefdheidshalve bezig is de tijd vol te maken.
 
 

Alarmfase 6: Hij tekent poppetjes

 
Hoewel uit onderzoek blijkt dat mensen die ‘droedelen’ – het maken van tekeningen tijdens een telefoongesprek of vergadering – beter onthouden wat er gezegd wordt, is het een ongeschreven regel dat het tijdens een sollicitatiegesprek verboden is. Niets lijkt immers zoveel op desinteresse als een droedelende gespreksleider. Zie je hem dus driftig huisjes, boompjes en beestjes tekenen en ook nog eens op jouw CV, houd dan rekening met code rood.
 
 

Foute boel? Ingrijpen!

 
Wat nu als het gesprek non-verbaal compleet de mist in gaat en de nieuwe baan naar het Land van Nooit lijkt te verdwijnen? ‘Grijp in en spreek het uit’, adviseert Jacqueline van Vreden, eigenaar van Jacqueline van Vreden, bureau voor training en coaching. ‘Zeg: goh, ik merk dat het niet lekker loopt, hoe ervaren jullie dat? Dat is lastig, maar een sollicitant toont zo wel zelfverzekerdheid. En door net bóven dat gesprek te gaan “hangen”, laat hij ook zien dat hij sensitief is. Al valt het verkeerd, je hebt niets meer te verliezen.’
Frank van Marwijk, directeur van trainings- en adviesbureau Bodycom Lichaamscommunicatie, hanteert een andere methode: ‘Mensen zijn zich meestal niet bewust van hun non-verbale communicatie. Hoe iemand kijkt of beweegt, is ook heel persoonlijk. Als jij bespeurt dat een manager gesloten is, is het goed om hem even op zijn gemak te stellen. Geef een kopje koffie, laat hem iets zien of stel een vriendelijke, ongecompliceerde vraag. Dat kan het ijs breken. Als je zegt: ‘Ik merk dat je gesloten bent’, is de kans groot dat hij dat als een aanval op zijn persoon ziet. Op non-verbale communicatie kun je daarom ook beter non-verbaal reageren.’

Carp, Loes Evers